انواع واریس و راه های درمان

واریس به رگ‌های بزرگ شده، پیچ خورده و متورم گفته می‌شود که معمولاً در پاها و مچ پا ظاهر می‌شوند. واریس زمانی رخ می‌دهد که دریچه‌های داخل رگ‌ها به درستی کار نکنند و باعث تجمع خون در رگ‌ها ش

انواع مختلفی از واریس وجود دارد، از جمله:

*واریس‌های عنکبوتی

• واریس‌های عنکبوتی معمولاً در پاها و صورت دیده می‌شوند، اما ممکن است در هر قسمت از بدن ظاهر شوند. آنها معمولاً بی‌ضرر هستند و هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند، اما برخی از افراد ممکن است به دلیل ظاهرشان ناراحت باشند.

علت به وجود آمدن واریس عنکبوتی:

• ژنتیک: اگر والدین یا سایر اعضای خانواده شما واریس عنکبوتی داشته باشند، احتمال ابتلا شما نیز بیشتر است.
• بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث گشاد شدن رگ‌های خونی و افزایش احتمال ایجاد واریس عنکبوتی شود.
• سن: با افزایش سن، رگ‌های خونی ضعیف‌تر و شکننده‌تر می‌شوند و احتمال ایجاد واریس عنکبوتی افزایش می‌یابد.
• آفتاب: قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند و باعث ایجاد واریس عنکبوتی شود.
• ایستادن یا نشستن طولانی مدت: ایستادن یا نشستن طولانی مدت می‌تواند فشار زیادی به رگ‌های پا وارد کند و باعث ایجاد واریس عنکبوتی شود.
• چاقی: اضافه وزن می‌تواند فشار زیادی به رگ‌های پا وارد کند و باعث ایجاد واریس عنکبوتی شود.
• آسیب: آسیب به پوست می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند و باعث ایجاد واریس عنکبوتی شود.
• داروها: برخی داروها، مانند قرص‌های ضد بارداری، می‌توانند باعث ایجاد واریس عنکبوتی شوند.

چه راه های درمانی برای واریس عنکبوتی وجود دارد؟

درمان‌های مختلفی برای واریس عنکبوتی وجود دارد، از جمله:

• اسکلروتراپی: در این روش، محلولی به داخل رگ‌های عنکبوتی تزریق می‌شود که باعث بسته شدن آنها می‌شود.
• لیزر: در این روش، از لیزر برای تخریب رگ‌های عنکبوتی استفاده می‌شود.
• RF (فرکانس رادیویی): در این روش، از امواج رادیویی برای تخریب رگ‌های عنکبوتی استفاده می‌شود.

اگر از ظاهر واریس‌های عنکبوتی خود رنج میبرید،میتوانید با مشاوره رایگان گرفتن ازیک پزشک متخصص مشکل را بررسی کرده و سعی در رفع آن کنید.

*واریس‌های رتیکولار

واریس رتیکولار، نوعی از واریس است که کمی بزرگتر از واریس‌های عنکبوتی هستند. این رگ‌ها معمولاً به رنگ آبی یا سبز دیده می‌شوند و زیر سطح پوست قرار دارند. اغلب به صورت شبکه‌ای در پاها، به خصوص پشت زانو و قسمت بالایی ران، نمایان می‌شوند.

خلاصه از نکات کلیدی که راجب واریس رتیکولار باید بدانید:

• ظاهر: رگ‌های آبی یا سبز رنگ، کمی برجسته، و به صورت شبکه‌ای.
• اندازه: بزرگتر از واریس‌های عنکبوتی اما کوچکتر از واریس‌های بزرگ.
• محل: معمولاً پشت زانو، قسمت بالایی ران و ساق پا.
• علائم: ممکن است بدون علامت باشند یا باعث درد خفیف، سوزش، خارش یا سنگینی در پاها شوند.
• علت: شبیه به علل واریس‌های دیگر، از جمله ژنتیک، سن، بارداری، ایستادن یا نشستن طولانی مدت، چاقی و فشار بر رگ‌ها.

اگرچه واریس‌های رتیکولار معمولاً خطرناک نیستند، اما می‌توانند نشانه‌ای از مشکل بزرگتری در سیستم وریدی باشند. در صورت داشتن درد یا ناراحتی، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

برخی از راه های درمان برای واریس رتیکولار:

• اسکلروتراپی: تزریق محلول به رگ‌ها برای از بین بردن آنها.
• لیزر: استفاده از لیزر برای تخریب رگ‌ها.
• ابلیشن با فرکانس رادیویی (RFA): استفاده از امواج رادیویی برای بستن رگ‌ها.

*واریس ساقه ای

واریس ساقه‌ای (Varicose veins) به رگ‌های بزرگ، متورم و پیچ خورده‌ای گفته می‌شود که معمولاً در پاها و ساق پا دیده می‌شوند. این نوع واریس نسبت به واریس‌های عنکبوتی و رتیکولار بزرگتر، برجسته‌تر و قابل لمس‌تر است. به این دلیل به آن واریس ساقه‌ای می‌گویند که شکل ظاهری آن شبیه ساقه‌ی گیاه یا درخت است که از زیر پوست بیرون زده باشد.

برخی از نکات اساسی واریس ساقه ای:

• ظاهر: رگ‌های متورم، پیچ خورده و برجسته که معمولاً به رنگ آبی یا بنفش هستند.
• محل: معمولاً در ساق پا و ران دیده می‌شوند، اما ممکن است در سایر قسمت‌های بدن نیز ظاهر شوند.
• درد، سنگینی یا سوزش در پاها
• تورم مچ پا و پاها
• گرفتگی عضلات پا
• خارش پوست اطراف رگ‌ها
• تغییر رنگ پوست (در موارد شدید)
• زخم‌های پوستی (در موارد بسیار شدید)
• علل:
• ضعف یا آسیب به دریچه‌های داخل رگ‌ها که از جریان خون به عقب جلوگیری می‌کنند.
• ژنتیک و سابقه خانوادگی
• بارداری
• چاقی و اضافه وزن
• ایستادن یا نشستن طولانی مدت
• افزایش سن 

بر اساس شدت واریس و علائم آن درمان های مختلفی وجود دارد از جمله:

• تغییر سبک زندگی: ورزش منظم، کاهش وزن (در صورت لزوم)، پوشیدن جوراب واریس، بالا نگه داشتن پاها
• اسکلروتراپی: تزریق محلول به رگ‌ها برای بستن آن‌ها
• لیزر درمانی: استفاده از لیزر برای بستن رگ‌ها
• ابلیشن (RF یا لیزر): استفاده از امواج رادیویی یا لیزر برای سوزاندن و بستن رگ‌های آسیب‌دیده
• جراحی (فلبکتومی یا استریپینگ): برداشتن رگ‌های آسیب‌دیده (در موارد شدید)

واریس ساقه‌ای می‌تواند دردناک و آزاردهنده باشد و در موارد شدید، ممکن است منجر به عوارض جدی‌تری شود. در صورت داشتن علائم واریس ساقه‌ای، بهتر است به پزشک متخصص عروق مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود

*واریس های وریدی عمقی

واریس وریدی عمقی (Deep Vein Varicose Veins) به واریسی گفته می‌شود که در رگ‌های عمقی پا رخ می‌دهد. رگ‌های عمقی بر خلاف رگ‌های سطحی که قابل مشاهده هستند، در عمق ماهیچه‌های پا قرار دارند و خون را از پاها به قلب منتقل می‌کنند.

این نوع واریس نسبت به واریس‌های سطحی (ساقه‌ای، رتیکولار و عنکبوتی) کمتر شایع است و تشخیص آن نیز دشوارتر است، زیرا به راحتی قابل مشاهده نیست.

نکات مهمی که راجب واریس وریدی عمقی باید بدانید:

• محل: در رگ‌های عمقی پا، مانند رگ‌های فمورال و ایلیاک.
• علت: مشابه واریس‌های سطحی، ضعف یا آسیب به دریچه‌های داخل رگ‌ها که از جریان خون به عقب جلوگیری می‌کنند. لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی یا DVT) نیز می‌تواند باعث آسیب به رگ‌های عمقی و ایجاد واریس شود.
• علائم: ممکن است علائم خاصی نداشته باشد، اما در برخی موارد می‌تواند باعث موارد زیر شود:
  • درد یا گرفتگی در پا، به ویژه هنگام ایستادن یا راه رفتن
  • تورم پا (به خصوص مچ پا و ساق پا)
  • سنگینی یا خستگی در پا
  • تغییر رنگ پوست (در موارد شدید)
• تشخیص:
  • سونوگرافی داپلر: برای ارزیابی جریان خون در رگ‌های عمقی
  • ونوگرافی: تزریق ماده حاجب به رگ‌ها و عکس‌برداری با اشعه ایکس برای مشاهده رگ‌ها
  • MRI یا CT اسکن: در موارد پیچیده
• خطر: واریس وریدی عمقی می‌تواند خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی (DVT) را افزایش دهد. DVT یک وضعیت جدی است که در آن یک لخته خون در یک رگ عمقی تشکیل می‌شود. این لخته می‌تواند به ریه‌ها منتقل شود و باعث آمبولی ریه (Pulmonary Embolism) شود که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است.

درمان هایی که برای واریس وریدی عمقی وجود دارد

• جوراب واریس: برای کمک به بهبود جریان خون و کاهش تورم
• داروهای رقیق کننده خون (آنتی‌کوآگولانت‌ها): برای جلوگیری از تشکیل لخته خون
• ترومبولیز: در صورت وجود لخته خون حاد، ممکن است از داروهای ترومبولیتیک برای حل کردن لخته استفاده شود.
• آنژیوپلاستی و استنت‌گذاری: در موارد تنگی یا انسداد رگ‌های عمقی

به دلیل خطرناک بودن واریس وریدی عمقی و احتمال بروز عوارض جدی، تشخیص و درمان به موقع آن بسیار مهم است.

همان طور که قبلا هم گفته شد درمان واریس به شدت علائم و نوع واریس بستگی دارد برخی از روش های پرکاربردی که برای درمان واریس استفاده میشوند:

*جوراب‌های واریس

جوراب واریس یک وسیله فشاری پزشکی است که به منظور بهبود گردش خون در پاها و کاهش علائم واریس و سایر مشکلات وریدی استفاده می‌شود. این جوراب‌ها با ایجاد فشار تدریجی روی پاها (بیشترین فشار در مچ پا و کاهش تدریجی به سمت بالا)، به عملکرد بهتر رگ‌های خونی کمک می‌کنند.

فواید جوراب واریس:

• بهبود گردش خون: جوراب واریس با فشرده کردن رگ‌های سطحی، باعث باریک شدن قطر رگ‌ها و افزایش سرعت جریان خون می‌شود. این امر به جلوگیری از تجمع خون در پاها کمک می‌کند.
• کاهش تورم: فشار ناشی از جوراب واریس به جلوگیری از تجمع مایعات در بافت‌های پا کمک می‌کند و در نتیجه تورم را کاهش می‌دهد.
• کاهش درد و خستگی: با بهبود گردش خون و کاهش تورم، جوراب واریس می‌تواند درد، خستگی و سنگینی در پاها را کاهش دهد.
• جلوگیری از پیشرفت واریس: جوراب واریس با حمایت از رگ‌ها و بهبود گردش خون، می‌تواند به جلوگیری از پیشرفت واریس و سایر مشکلات وریدی کمک کند.
• پیشگیری از لخته شدن خون: در برخی موارد، جوراب واریس می‌تواند به جلوگیری از تشکیل لخته خون در رگ‌های عمقی پا (DVT) کمک کند، به ویژه در افرادی که در معرض خطر هستند.

نحوه عملکرد جوراب واریس برای بهبود واریس:

جوراب واریس با اعمال فشار کنترل‌شده بر روی پاها، چندین مکانیسم را فعال می‌کند که به بهبود واریس کمک می‌کنند:

1. فشرده‌سازی رگ‌های سطحی: جوراب واریس رگ‌های سطحی را فشرده می‌کند، که باعث باریک شدن آنها و افزایش سرعت جریان خون در رگ‌های عمقی می‌شود. این امر به تخلیه خون از رگ‌های واریسی کمک می‌کند و از تجمع خون در آنها جلوگیری می‌کند.
2. حمایت از دریچه‌های رگ‌ها: فشار ناشی از جوراب واریس به حمایت از دریچه‌های داخل رگ‌ها کمک می‌کند. این دریچه‌ها وظیفه دارند از جریان خون به عقب جلوگیری کنند. در واریس، این دریچه‌ها ممکن است آسیب دیده باشند یا به درستی کار نکنند. جوراب واریس با حمایت از آنها، به عملکرد بهترشان کمک می‌کند.
3. کاهش قطر رگ‌ها: فشار جوراب واریس باعث کاهش قطر رگ‌ها می‌شود. این امر به نوبه خود باعث افزایش سرعت جریان خون و کاهش فشار داخل رگ‌ها می‌شود.
4. کاهش نشت مایعات به بافت‌ها: فشار جوراب واریس به جلوگیری از نشت مایعات از رگ‌ها به بافت‌های اطراف کمک می‌کند. این امر باعث کاهش تورم و درد می‌شود.

نکات مهم:

• جوراب واریس درمان قطعی واریس نیست، بلکه به کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت آن کمک می‌کند.
• انتخاب جوراب واریس مناسب (فشار، اندازه و نوع) بسیار مهم است. بهتر است برای انتخاب جوراب مناسب با پزشک خود مشورت کنید.
• جوراب واریس باید به طور منظم و طبق دستور پزشک استفاده شود.
• در صورت وجود مشکلات پوستی یا گردش خون شدید، قبل از استفاده از جوراب واریس با پزشک خود مشورت کنید.

به طور خلاصه، جوراب واریس با بهبود گردش خون، حمایت از رگ‌ها و کاهش فشار و تورم، به کنترل علائم واریس و جلوگیری از پیشرفت آن کمک می‌کند.

*تغییر سبک زندگی

تغییر سبک زندگی به تنهایی نمی‌تواند واریس را به طور کامل درمان کند، اما می‌تواند نقش مهمی در کنترل علائم، کاهش پیشرفت بیماری و بهبود کلی سلامت عروقی داشته باشد. این تغییرات به بهبود گردش خون، کاهش فشار بر روی وریدها و تقویت عضلات پا کمک می‌کنند.

تغییرات کلیدی در سبک زندگی برای کمک به کنترل واریس:

1. کاهش وزن (در صورت اضافه وزن یا چاقی):
   • اضافه وزن فشار زیادی بر روی وریدهای پا وارد می‌کند و می‌تواند واریس را تشدید کند. کاهش وزن به کاهش این فشار کمک می‌کند و گردش خون را بهبود می‌بخشد.
2. ورزش منظم:
   • ورزش به تقویت عضلات پا کمک می‌کند که این عضلات نقش مهمی در پمپ کردن خون به سمت قلب دارند.
   • ورزش‌های مناسب:
     • پیاده‌روی: یک ورزش کم‌فشار و موثر برای بهبود گردش خون.
     • شنا: فشار کمی بر روی وریدها وارد می‌کند و گردش خون را بهبود می‌بخشد.
     • دوچرخه‌سواری: عضلات پا را تقویت می‌کند و به گردش خون کمک می‌کند.
     • یوگا و پیلاتس: به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری کمک می‌کنند.
   • از ورزش‌های سنگین که فشار زیادی به پاها وارد می‌کنند (مانند وزنه‌برداری سنگین) خودداری کنید.
3. تغییر در رژیم غذایی:
   • مصرف فیبر بالا: فیبر به جلوگیری از یبوست کمک می‌کند که یبوست می‌تواند فشار بر روی وریدها را افزایش دهد. منابع خوب فیبر شامل میوه‌ها، سبزیجات، و غلات کامل هستند.
   • کاهش مصرف نمک: نمک زیاد باعث احتباس آب در بدن می‌شود که می‌تواند تورم و فشار بر روی وریدها را افزایش دهد.
   • مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها: آنتی‌اکسیدان‌ها به تقویت رگ‌های خونی کمک می‌کنند. میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ (مانند توت‌ها، انگور، و سبزیجات برگ‌دار) منابع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند.
   • هیدراته ماندن: نوشیدن آب کافی به حفظ حجم خون مناسب و بهبود گردش خون کمک می‌کند.
4. اجتناب از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت:
   • ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت می‌تواند باعث تجمع خون در پاها شود و واریس را تشدید کند.
   • راهکارها:
     • هر 30 دقیقه یک بار بلند شوید و چند قدم راه بروید.
     • هنگام نشستن، پاها را بالا نگه دارید.
5. بالا نگه داشتن پاها:
   • هنگام استراحت یا خوابیدن، پاها را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این کار به کاهش فشار بر روی وریدها و بهبود گردش خون کمک می‌کند.
6. پوشیدن لباس‌های گشاد و راحت:
   • لباس‌های تنگ می‌توانند جریان خون را محدود کنند و واریس را تشدید کنند. لباس‌های گشاد و راحت را انتخاب کنید.
7. اجتناب از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند به مدت طولانی:
   • کفش‌های پاشنه بلند می‌توانند فشار زیادی بر روی وریدهای پا وارد کنند. کفش‌های راحت و با پاشنه کوتاه را انتخاب کنید.
8. ترک سیگار:
   • سیگار به رگ‌های خونی آسیب می‌زند و گردش خون را مختل می‌کند. ترک سیگار به بهبود سلامت عروقی کمک می‌کند.
9. اجتناب از قرار گرفتن در معرض حرارت زیاد:
   • حرارت زیاد می‌تواند باعث گشاد شدن رگ‌ها شود و واریس را تشدید کند. از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید، سونا و جکوزی داغ خودداری کنید.

نکته مهم:

تغییرات در سبک زندگی می‌توانند به بهبود علائم و کاهش پیشرفت واریس کمک کنند، اما ممکن است برای درمان کامل کافی نباشند. در بسیاری از موارد، درمان‌های پزشکی (مانند جوراب واریس، اسکلروتراپی، لیزر، یا جراحی) نیز ضروری هستند. برای تعیین بهترین روش درمان، با پزشک خود مشورت کنید.

*اسکلروتراپی

اسکلروتراپی یک روش کم تهاجمی برای درمان واریس و رگ‌های عنکبوتی است که از تزریق محلول‌های اسکلروزان به داخل رگ‌ها استفاده می‌کند. این محلول‌ها باعث التهاب و چسبندگی دیواره‌های رگ می‌شوند و در نهایت منجر به بسته شدن و از بین رفتن رگ‌های واریسی می‌شوند.

نحوه انجام اسکلروتراپی:

1. معاینه و ارزیابی: پزشک ابتدا معاینه فیزیکی انجام داده و ممکن است از سونوگرافی داپلر برای ارزیابی دقیق رگ‌های واریسی استفاده کند تا محل و اندازه رگ‌ها مشخص شود.
2. آماده‌سازی: منطقه مورد نظر تمیز و ضدعفونی می‌شود. ممکن است از کمپرس سرد برای بی‌حس کردن ناحیه استفاده شود، هرچند بی‌حسی موضعی نیز امکان پذیر است.
3. تزریق محلول اسکلروزان: پزشک با استفاده از یک سوزن بسیار نازک، محلول اسکلروزان را به داخل رگ واریسی تزریق می‌کند. تزریق ممکن است به چندین نقطه در طول رگ انجام شود. محلول اسکلروزان معمولاً شامل موادی مانند پلی دوکانول یا سدیم تترادسیل سولفات است.
4. فشار دادن رگ: بلافاصله بعد از تزریق، پزشک ناحیه تزریق را با استفاده از بانداژ محکم می‌بندد (کمپرس) تا محلول اسکلروزان به خوبی در داخل رگ پخش شود و رگ مسدود گردد.
5. پوشیدن جوراب های واریس (در صورت نیاز): ممکن است پزشک از شما بخواهد بعد از درمان، جوراب های واریس را بپوشید تا به گردش خون مناسب کمک کند و از تورم و درد جلوگیری شود.
6. جلسات درمانی: در بسیاری از موارد، برای از بین بردن تمام رگ‌های واریسی به چند جلسه درمانی نیاز است. این جلسات معمولاً با فاصله چند هفته از هم انجام می‌شوند.

چگونه اسکلروتراپی باعث درمان واریس می‌شود؟

محلول اسکلروزان تزریق شده به داخل رگ، باعث التهاب و تحریک دیواره رگ می‌شود. این التهاب باعث چسبندگی دیواره‌های رگ به یکدیگر و بسته شدن رگ می‌شود. در نهایت، رگ بسته شده توسط بدن جذب و از بین می‌رود. خون به طور طبیعی به رگ‌های سالم‌تر اطراف هدایت می‌شود.

عوارض جانبی:

اسکلروتراپی یک روش نسبتاً ایمن است، اما ممکن است عوارض جانبی خفیفی مانند:

• کبودی در محل تزریق
• تورم
• درد
• خارش
• تغییر رنگ پوست

این عوارض جانبی معمولاً موقتی هستند و به مرور زمان از بین می‌روند. در موارد نادری، عوارض جدی‌تری مانند لخته شدن خون (ترومبوز) یا التهاب ورید (فلبیت) ممکن است رخ دهد.

موارد منع مصرف:

• بارداری
• اختلالات انعقادی خون
• عفونت در ناحیه تزریق
• بیماری‌های قلبی عروقی شدید

قبل از انجام اسکلروتراپی، حتماً در مورد سابقه پزشکی خود با پزشک صحبت کنید تا مطمئن شوید که این روش برای شما مناسب است.

*لیزر درمانی

لیزر درمانی واریس یک روش غیرجراحی برای درمان رگ‌های واریسی و رگ‌های عنکبوتی است. این روش با استفاده از انرژی لیزر برای از بین بردن رگ‌های آسیب‌دیده عمل می‌کند. دو نوع اصلی از لیزر درمانی برای واریس وجود دارد:

1. لیزر درمانی داخل وریدی (Endovenous Laser Ablation یا EVLA): این روش برای درمان رگ‌های واریسی بزرگتر استفاده می‌شود.
2. لیزر درمانی پوستی (Transcutaneous Laser Therapy): این روش برای درمان رگ‌های عنکبوتی و رگ‌های واریسی بسیار کوچک که نزدیک به سطح پوست هستند استفاده می‌شود.

1. لیزر درمانی داخل وریدی (EVLA):

• نحوه عملکرد:
  • پزشک یک برش کوچک در پوست ایجاد می‌کند، معمولاً در نزدیکی زانو یا مچ پا.
  • یک فیبر لیزری از طریق این برش وارد رگ واریسی می‌شود.
  • انرژی لیزر به دیواره داخلی رگ تابانده می‌شود.
  • گرما ناشی از لیزر باعث تخریب دیواره رگ می‌شود.
  • رگ به تدریج بسته می‌شود و از بین می‌رود.
  • خون به طور طبیعی به رگ‌های سالم دیگر هدایت می‌شود.
• مزایا:
  • کم‌تهاجمی بودن (بدون نیاز به برش‌های بزرگ)
  • اثربخشی بالا در درمان رگ‌های واریسی بزرگ
  • بهبودی سریع
  • عوارض جانبی کم
• مراحل انجام:
  • معاینه اولیه و سونوگرافی داپلر برای ارزیابی رگ‌ها
  • بی‌حسی موضعی
  • ایجاد برش کوچک و وارد کردن فیبر لیزری
  • تاباندن انرژی لیزر
  • بستن برش (معمولاً با چسب استری)
  • پوشیدن جوراب واریس بعد از عمل

2. لیزر درمانی پوستی (Transcutaneous Laser Therapy):

• نحوه عملکرد:
  • پزشک یک دستگاه لیزر را روی سطح پوست قرار می‌دهد.
  • انرژی لیزر از طریق پوست به رگ‌های عنکبوتی منتقل می‌شود.
  • گرما ناشی از لیزر باعث تخریب رگ‌های کوچک می‌شود.
  • رگ‌ها به تدریج از بین می‌روند و جذب بدن می‌شوند.
• مزایا:
  • غیرتهاجمی بودن (بدون نیاز به برش یا تزریق)
  • درمان سریع و آسان
  • عوارض جانبی کم
• مراحل انجام:
  • معاینه اولیه و ارزیابی رگ‌ها
  • استفاده از ژل خنک‌کننده روی پوست
  • تاباندن انرژی لیزر
  • استفاده از کمپرس سرد بعد از درمان

لیزر درمانی چگونه واریس را درمان می‌کند؟

لیزر درمانی با استفاده از انرژی نور (لیزر) برای از بین بردن رگ‌های واریسی عمل می‌کند. انرژی لیزر به گرما تبدیل می‌شود و این گرما باعث آسیب دیدن دیواره رگ می‌شود. در نتیجه، رگ بسته می‌شود و دیگر نمی‌تواند خون را منتقل کند. بدن به طور طبیعی رگ بسته شده را جذب می‌کند و خون به رگ‌های سالم دیگر هدایت می‌شود.

مزایای کلی لیزر درمانی واریس:

• غیرجراحی: بدون نیاز به برش‌های بزرگ یا بیهوشی عمومی
• کم‌تهاجمی: حداقل آسیب به بافت‌های اطراف
• بهبودی سریع: بیماران معمولاً می‌توانند به فعالیت‌های روزمره خود بلافاصله بعد از درمان بازگردند.
• عوارض جانبی کم: عوارض جانبی معمولاً خفیف و موقتی هستند.
• اثربخشی بالا: در بسیاری از موارد، لیزر درمانی می‌تواند به طور موثری رگ‌های واریسی و عنکبوتی را از بین ببرد.
• بهبود ظاهر: لیزر درمانی می‌تواند ظاهر پاها را بهبود بخشد و اعتماد به نفس بیمار را افزایش دهد.
• کاهش علائم: لیزر درمانی می‌تواند علائم واریس مانند درد، تورم، خستگی و سنگینی در پاها را کاهش دهد.

نکات مهم:

• لیزر درمانی ممکن است برای همه افراد مناسب نباشد. پزشک شما می‌تواند تعیین کند که آیا این روش درمانی برای شما مناسب است یا خیر.
• ممکن است برای رسیدن به نتایج مطلوب، به چندین جلسه لیزر درمانی نیاز باشد.
• بعد از لیزر درمانی، بیمار باید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کند و از کرم ضد آفتاب استفاده کند.

به طور خلاصه، لیزر درمانی واریس یک روش موثر و کم‌تهاجمی برای درمان رگ‌های واریسی و عنکبوتی است که با استفاده از انرژی لیزر برای از بین بردن رگ‌های آسیب‌دیده عمل می‌کند.

*جراحی

جراحی واریس یک روش تهاجمی‌تر در مقایسه با روش‌های کم‌تهاجمی مانند اسکلروتراپی یا لیزر درمانی است، اما همچنان یک گزینه مؤثر برای درمان واریس‌های بزرگ و پیچیده محسوب می‌شود. هدف از جراحی واریس، برداشتن یا بستن رگ‌های واریسی است تا جریان خون به رگ‌های سالم‌تر هدایت شود و علائم واریس کاهش یابد.

انواع روش‌های جراحی واریس:

1. واریس‌برداری (Stripping): این روش سنتی‌ترین نوع جراحی واریس است و شامل برداشتن کامل رگ صافن بزرگ یا کوچک (رگ‌های اصلی سطحی در پا) است.
   • نحوه انجام:
     • جراح دو برش کوچک ایجاد می‌کند: یکی در ناحیه کشاله ران (برای رگ صافن بزرگ) یا پشت زانو (برای رگ صافن کوچک) و دیگری در مچ پا یا ساق پا.
     • یک سیم نازک و انعطاف‌پذیر (استریپر) از طریق برش بالایی وارد رگ می‌شود و تا برش پایینی هدایت می‌شود.
     • سیم به رگ بسته می‌شود و سپس رگ به همراه سیم از پا بیرون کشیده می‌شود.
     • برش‌ها بخیه زده می‌شوند.
   • نحوه درمان واریس: با برداشتن رگ صافن، خون دیگر نمی‌تواند در این رگ جمع شود و به رگ‌های واریسی فرعی فشار وارد کند. این کار باعث بهبود جریان خون و کاهش علائم واریس می‌شود.
2. فلبکتومی سرپایی (Ambulatory Phlebectomy): این روش برای برداشتن رگ‌های واریسی سطحی و کوچک‌تر استفاده می‌شود.
   • نحوه انجام:
     • جراح برش‌های بسیار کوچک (حدود 2 تا 3 میلی‌متر) روی پوست ایجاد می‌کند.
     • از طریق این برش‌ها، رگ‌های واریسی با استفاده از قلاب‌های جراحی کوچک (کروچه‌ها) بیرون کشیده می‌شوند.
     • برش‌ها معمولاً نیازی به بخیه ندارند و با چسب استری بسته می‌شوند.
   • نحوه درمان واریس: با برداشتن رگ‌های واریسی سطحی، خون دیگر نمی‌تواند در این رگ‌ها جمع شود و باعث ایجاد درد و تورم شود.
3. لیگاسیون و جداسازی (Ligation and Division): در این روش، رگ واریسی در ناحیه اتصال به رگ‌های عمیق‌تر بسته می‌شود (لیگاسیون) و سپس جدا می‌شود (جداسازی). این روش معمولاً برای جلوگیری از برگشت خون به رگ‌های سطحی استفاده می‌شود.
   • نحوه انجام:
     • جراح یک برش در ناحیه اتصال رگ واریسی به رگ‌های عمیق‌تر ایجاد می‌کند.
     • رگ واریسی با بخیه یا گیره بسته می‌شود (لیگاسیون).
     • رگ واریسی از رگ‌های عمیق‌تر جدا می‌شود (جداسازی).
     • برش بخیه زده می‌شود.
   • نحوه درمان واریس: با بستن و جدا کردن رگ واریسی، جریان خون به رگ‌های سالم‌تر هدایت می‌شود و از برگشت خون به رگ‌های سطحی جلوگیری می‌شود.
4. ترمیم دریچه وریدی (Venous Valve Repair): در برخی موارد، مشکل اصلی واریس ناشی از آسیب دیدن دریچه‌های وریدی است. در این روش، جراح سعی می‌کند دریچه‌های آسیب‌دیده را ترمیم کند تا عملکرد بهتری داشته باشند.
   • نحوه انجام:
     • جراح یک برش در ناحیه دریچه وریدی آسیب‌دیده ایجاد می‌کند.
     • دریچه با استفاده از بخیه‌های ظریف ترمیم می‌شود.
     • برش بخیه زده می‌شود.
   • نحوه درمان واریس: با ترمیم دریچه‌های وریدی، جریان خون به سمت قلب تسهیل می‌شود و از تجمع خون در رگ‌های پا جلوگیری می‌شود.

چگونه جراحی باعث درمان واریس می‌شود؟

جراحی واریس با مکانیسم‌های مختلفی باعث درمان واریس می‌شود:

• برداشتن رگ‌های واریسی: با برداشتن رگ‌های واریسی، خون دیگر نمی‌تواند در این رگ‌ها جمع شود و به رگ‌های دیگر فشار وارد کند.
• بستن رگ‌های واریسی: با بستن رگ‌های واریسی، جریان خون به رگ‌های سالم‌تر هدایت می‌شود و از تجمع خون در رگ‌های آسیب‌دیده جلوگیری می‌شود.
• ترمیم دریچه‌های وریدی: با ترمیم دریچه‌های وریدی، جریان خون به سمت قلب تسهیل می‌شود و از برگشت خون به رگ‌های پا جلوگیری می‌شود.
• بهبود جریان خون: با اصلاح جریان خون، فشار در رگ‌های پا کاهش می‌یابد و علائم واریس بهبود می‌یابند.

مراحل انجام جراحی واریس:

1. معاینه و ارزیابی: پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. ممکن است نیاز به انجام سونوگرافی داپلر برای بررسی جریان خون در رگ‌ها باشد.
2. آماده‌سازی قبل از جراحی: ممکن است لازم باشد قبل از جراحی از مصرف برخی داروها مانند آسپرین یا وارفارین خودداری کنید.
3. بیهوشی: جراحی واریس معمولاً با بی‌حسی موضعی، منطقه‌ای (نخاعی یا اپیدورال) یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود. نوع بیهوشی بستگی به نوع جراحی و وضعیت بیمار دارد.
4. جراحی: جراح با استفاده از یکی از روش‌های فوق‌الذکر، رگ‌های واریسی را برمی‌دارد، می‌بندد یا ترمیم می‌کند.
5. مراقبت‌های بعد از جراحی: بعد از جراحی، ممکن است نیاز به پوشیدن جوراب واریس، مصرف داروهای ضد درد و پیاده‌روی منظم باشد.

مزایا و معایب جراحی واریس:

• مزایا:
  • اثربخشی بالا در درمان واریس‌های بزرگ و پیچیده
  • نتایج طولانی‌مدت در بسیاری از موارد
• معایب:
  • تهاجمی‌تر بودن در مقایسه با روش‌های کم‌تهاجمی
  • دوره بهبودی طولانی‌تر
  • خطر عوارض جانبی بیشتر (مانند عفونت، خونریزی، لخته شدن خون، آسیب به عصب)
  • باقی ماندن جای زخم

نکات مهم:

• جراحی واریس یک تصمیم مهم است و باید با مشورت پزشک متخصص عروق انجام شود.
• پزشک شما با توجه به وضعیت شما، بهترین روش جراحی را برای شما انتخاب خواهد کرد.
• قبل از جراحی، حتماً در مورد خطرات و مزایای جراحی با پزشک خود صحبت کنید.

به طور خلاصه، جراحی واریس یک روش مؤثر برای درمان واریس‌های بزرگ و پیچیده است که با برداشتن، بستن یا ترمیم رگ‌های واریسی، جریان خون را بهبود می‌بخشد و علائم واریس را کاهش می‌دهد.